Το 2012 ως τώρα… (Part ΙΙ)

Οι συντάκτες και οι συντάκτριες του mixtape.gr επιλέγουν τα 20 “καλύτερα” άλμπουμ για το πρώτο εξάμηνο του 2012. μέρος δεύτερον. Για τις θέσεις 20-11 εδώ.

10
Julia Holter – Ekstasis (RVNG Intl)

Η Julia Holter αν και ανακάλυψε μια πόρτα για ένα φωτεινό δωμάτιο με περιέργους ήχους και γλυκιά ψυχεδελική ατμόσφαιρα, προσπάθησε να μη χαθεί εκεί μέσα. Δούλεψε με σοφία το υλικό της και έδωσε στα πιο ονειρεμένα synth-ια του πρώτου μισού του 12 δομή και pop ταυτότητα. Και όταν σπάνια, τα λεπτά κυλούν και τα τραγούδια ξεπερνούν τα 8 λεπτά, εύχεσαι να είχε χαθεί λίγο παραπάνω. [Κ. Πατσαρός]

09
Grimes – Visions (4AD, Arbutus Records)

Η Grimes, ή κατά κόσμον Claire Boucher αν θέλετε, έχει το τρομερό χάρισμα να συνδυάζει μία αιθέρια, σχεδόν τσιριχτή φωνή με ένα είδος που φλερτάρει την ψηφιακή pop και το αποτέλεσμα που βγαίνει όχι μόνο να μην κουράζει αλλά να μένει κολλημένο στο μυαλό πιο επίμονα και από τσίχλα σε μαλλί. Το Visions είτε το ακούς στο δρόμο, είτε στο σπίτι έχει τις στιγμές του, σε ανεβάζει, σε μελαγχολεί και σε φάσεις σε δυναμιτίζει – όλα κι όλα, εγώ τα album τα αγαπώ μόνο αν έχουν τουλάχιστον ένα τραγούδι που με μεταμορφώνει σε…caged animal. Στα υπερ ότι η εν λόγω κυρία παραμένει πολύ ξεχωριστή χωρίς να καταπίνεται από την ίδια της την περσόνα (σαν κάτι άλλες, ονόματα δε λέμε). Η Claire είναι εδώ για να μείνει και να φτιάχνει καλή ηλεκτρονική μουσική. [Ε. Πανταζοπούλου]

08
Actress – R.I.P (Honest Jon’s)

Κάτι παραπάνω από απεικόνιση της σημερινής εικόνας της ηλεκτρονικής μουσικής στη Βρετανία, το R.I.P του Darren Cunningham συνδέει σε μια νοητή techno ευθεία το Σέφιλντ με το Ντιτρόιτ, και κατορθώνει να συνοδεύσει ό,τι νεωτεριστικό έφεραν τα δύο προηγούμενα άλμπουμ του Hazyville και Splazsh με τα ιδιόρρυθμα ηχοτοπία του Oneohtrix Point Never, την ambient του Eno, ακόμα και τον μινιμαλισμό. [Η. Κορέλης]

07
Frankie Rose – Interstellar (Memphis Industries/Slumberland Records)

Ωραία και μοδάτη η lo-fi αναβίωση των girl groups, αλλά η Frankie Rose με το Interstellar φαίνεται πώς την ξεπέρασε πανηγυρικά μια και καλή: πάτησε το κουμπί των 80s στη χρονομηχανή της και από εκεί πήρε τα synths και ό,τι άλλο της γυάλισε στην παραγωγή. Προσγειώθηκε στο 2012 με έναν δίσκο που φαίνεται η αρχή της καλλιτεχνικής της ωρίμανσης, με δέκα όμορφα και μελωδικά κομμάτια και παρά τα προφανή highlights για τον καθένα (πχ “Know Me”, “Pair of Wings”) δεν έχει χώρο για fillers. [Β.Στρατάκη]

06
Shearwater – Animal Joy (Sub Pop)

Σαμπάνιες πρέπει να ανοίγουν στην Sub Pop που κατάφεραν να έχουν στο δυναμικό της τους Shearwater και μάλιστα με ένα τόσο άμεσο, δυναμικό, ευδιάθετο αλλά και συναισθηματικό δίσκο. Σαμπάνιες και εμείς που η μουσική χρονιά ξεκίνησε τόσο καλά. Όσοι τους είδαν live φέτος τον Απρίλιο μπορούν εύκολα να αντιληφθούν τον ενθουσιασμό μου (ίσως η συναυλία της χρόνιας), όσοι δεν ήταν εκεί αρκεί να ακούσουν το εναρκτήριο ‘Αnimal Life’. Η θεματολογία του δίσκου είναι προφανές ότι περιστρέφεται σε μεγάλο βαθμό γύρω τη ζωή στην άγρια φύση και μια γενικότερα χαρούμενη ατμόσφαιρα. Μπορεί να μη καταφέρουν ποτέ να ξεπεράσουν τους εαυτούς τους (Palo Santo-2006), παραμένουν όμως σε υψηλότατο επίπεδο και εξελίσσονται και αυτό είναι που μετράει τελικά! [Π. Ιωαννίδης]

05
Neil Young & Crazy Horse – Americana (Warner Bros/Reprise)

Κανονικά θα έπρεπε να γελάμε βλέποντας και μόνο τη λίστα με τις διασκευές του άλμπουμ. “Oh Susannah”, “God save the Queen” (όχι των … Pistols), “This land is your land” και το θρησκευτικό “Jesus chariot”. Αμ δε όμως. Ο γέρο-Neil με τους Crazy Horse εξακολουθούν να έχουν ένα σπάνιο δέσιμο μετά από τόσα χρόνια. Ακόμα και ένα τόσο ασύμμετρο track list καταφέρνουν να το μεταμορφώσουν σε ένα ομοιογενές και συμπαγές ροκ μαστόρεμα. [Γ.Σαμούρκας]

04
Bruce Springsteen – Wrecking Ball (Sony Music/Columbia Records)

Το Wrecking Ball είναι ένα από τα πιο ουσιαστικά και σύγχρονα albums του Αφεντικού. Ένα concept album που μιλάει ακριβώς για αυτό που συμβαίνει στις πραγματικές Ηνωμένες Πολιτείες αυτή τη στιγμή – στην αληθινή middle America. Τραγουδάει με την ψυχή ενός folk τροβαδούρου για την οικονομική κρίση που έχει χτυπήσει τον απλό εργαζόμενο, τις τοπικές επιχειρήσεις που ποδοπατούνται από τις μεγάλες εταιρίες, για τις μικρές πόλεις που αργοπεθαίνουν, για το περίφημο Αμερικάνικο όνειρο που ξεφτίζει όλο και περισσότερο. Είναι ένας λαϊκός δίσκος από έναν πραγματικό λαϊκό τραγουδιστή βασισμένο στην αμερικάνικη παραδοσιακή μουσική. [Η.Πυκνάδας]

03
Cloud Nothings – Attack On Memory (Carpark Records/Wichita)

Οι Cloud Nothings καταφέρνουν μέσα στα 33 λεπτά του Attack from Memory να αναπαράγουν επιτυχώς όλες τις τάσεις της ανεξάρτητης κιθαριστικής μουσικής των τελευταίων 30 χρόνων δημιουργώντας ένα εκρηκτικό μείγμα. Το άστρο του Dylan Baldi οδηγεί το σχήμα πίσω από τις κιθάρες και το μικρόφωνο και ο Steve Albini πάνω από την κονσόλα στήνει το δικό του πάρτι. Και μόνο για τον εννιάλεπτο δυναμίτη που ονομάζεται ‘Wasted Days’, το άλμπουμ αξίζει να φιγουράρει σε αρκετές από τις φετινές λίστες. [Κ.Καραμιχάλης]

02
Chromatics – Kill For Love (Italians Do It Better)

Οι Chromatics με την απίστευτα μελωδική και σε μεγάλο βαθμό μελαγχολική synth pop τους δημιούργησαν ένα σαγηνευτικό άλμπουμ. Το Kill for Love μπορεί να έχει διάρκεια κάτι λιγότερο από 1,5 ώρα κι όμως, παραδόξως κανένα κομμάτι δεν μοιάζει να περισσεύει από την tracklist του. Το καταλληλότερο soundtrack για μια από εκείνες τις νυχτερινές στιγμές περιπλάνησης και ενδοσκόπησης. [Ε.Ράλλη]

01
Beach House – Bloom (Sub Pop)

Οι Beach House είναι ένα ντουέτο από τη Βαλτιμόρη των ΗΠΑ και για όσους δεν τους γνωρίζουν παίζουν ένα δικό τους είδος κιθαριστικής ποπ βασισμένης τόσο στα πλήκτρα και τις slide κιθάρες όσο και στη χαρακτηριστική , ονειρική φωνή της τραγουδίστριας Victoria Legrand. Πριν από λίγο καιρό κυκλοφόρησαν το τέταρτο – αισίως – album τους με τίτλο Bloom , το οποίο βαδίζει στα ήδη γνώριμα ατμοσφαιρικά μονοπάτια που τους έκαναν αγαπητούς στο indie – και όχι μόνο – κοινό παγκοσμίως . Ένας δίσκος που ακούγεται καλλίτερα τα καλοκαιρινά βράδυα με ανοιχτά παράθυρα και μια παγωμένη μπύρα στο χέρι… [Γ. Περδίκης]

Και 3 ακόμα “προσωπικά κολλήματα” από κάθε συντάκτη που δεν χώρεσαν στην 20άδα!

Ηλίας Πυκνάδας
Julian Cope – Psychedelic Revolution (HeadHeritage)
Sun Kil Moon – Among The Leaves (Caldo Verde)
Bobby Womack – The Bravest Man In The Universe (XL Recordings)

Λευτέρης Κουσίδης
Belbury Poly – The Belbury Tales (Ghost Box)
Future – Pluto (A1 Records/Free Bandz Entertainment/Epic)
Schoolboy Q – Habits & Contradictions (Top Dawg Entertainment)

Κώστας Καραμιχάλης
Future of the Left – The Plot Against Common Sense (Xtra Mile Recordings)
Replikas – Biz Burada Yok İken (ADA)
The British Expeditionary Force – Chapter Two: Konstellation Neu (Erased Tapes Records)

Τάκης Θανόπουλος
Orbital – Wonky (ACP Recordings)
Air – Le Voyage Dans La Lune (EMI)
Django Django – Django Django (Because Music)

Μάνος Μπούρας
Memoryhouse – The Slideshow Effect (Sub Pop)
Lee Ranaldo ‎– Between The Times And The Tides (Matador)
Kindness – World, You Need A Change Of Mind (Modular/Female Energy)

Ευαγγελία Πανταζοπούλου
The Twilight Sad – No One Can Ever Know (FatCat Records)
Sharon Van Etten – Tramp (Jagjaguwar)
Young Magic – Melt (Carpark Records)

Ηρακλής Κορέλης
Violens – True (Slumberland Records)
Pharaoh Overlord – Lunar Jetman (Ektro/SIGE)
Lovelock – Burning Feeling (Internasjonal)

Χριστιάννα Φινέ
Marietta Fafouti – Homemade Joy (Inner Ear)
Θάνος Ανεστόπουλος – Ως Το Τέλος (Inner Ear)
Moa Bones – Aquarelles (Restless Wind)

Βίκυ Στρατάκη
Daniel Rossen – Silent Hour / Golden Mile (Warp)
Chairlift – Something (Columbia/Kanine Records)
Molly Nilsson– History (Dark Skies Association)

Μάριος Πέτρου
The Cribs – In the Belly of the Brazen Bull (Wichita)
Dustin Wong ‎– Dreams Say, View, Create, Shadow Leads (Thrill Jockey)
John Talabot ‎– ƒIN (Permanent Vacation)

Παναγιώτης Σταθόπουλος
Deadfile – Deadfile (self-released)
The New Law – The Fifty Year Storm (The New Law Recordings)
Marietta Fafouti – Homemade Joy (Inner Ear)

Κωνσταντίνος Πατσαρός
Father John Misty– Fear Fun (Sub Pop)
Clark – Iradelphic (Warp)
The Men – Open Your Heart (Sacred Bones)

Γιάννης Σαμούρκας
Howlin’ Rain – The Russian Wilds (Birdman)
Acid Mothers Temple And The Melting Paraiso U.F.O. – Son Of A Bitches Brew (Important)
The Flaming Lips – …And Heady Fwends (Warner Bros).

Γιάννης Κοκκονάκης
Wisdom In Chains – The Missing Links (I Scream Records)
Lucero – Women & Work (ATO Records)
Terrible Feelings – Shadows (Sabotage Records/Deranged Records/Double Sun).

Γιάννης Περδίκης
Tindersticks – The Something Rain (Lucky Dog/City Slang/Constellation)
The Last Drive – News From Nowhere EP (Inner Ear/Happy Crasher)
Public Image LTD – This is PiL (PiL Official)

Παναγιώτης Ιωαννίδης
Sigur Ros – Valtari (EMI/Parlophone/XL Recordings)
dEUS – Following Sea (Play It Again Sam)
The Shins – Port Of Morrow (Columbia/Sony Music/Aural Apothecary Records)

Έλενα Ράλλη
Alt-J – An Αwesome Wave (Infectious)
Victory Collapse – Convenience Has Poisoned Our Souls (self-released)
Richard Hawley – Standing At The Sky’s Edge (Mute)

Διάβασε επίσης...

Paco de Lucía R.I.P.

Μία από τις σπουδαιότερες μορφές της Ευρωπαϊκής μουσικής, ο αναμορφωτής του flamenco και από τους κορυφαίους κιθαρίστες όλων των εποχών έφυγε από τη ζωή. Ήταν 66 ετών. Όπως ανακοινώθηκε σήμερα από γραφείο του Δημάρχου της Algeciras, της πόλης καταγωγής του στη νότια Ισπανία, ο Paco de Lucía έχασε τη ζωή του στο ...

Το 2012 ως τώρα… (Part ΙΙ)

1 comment

Προσθήκη σχολίου Cancel reply

LATEST TRACKS

Προσφατα Σχολια

Social Mixtape

Popular Posts

Το 2012 ως τώρα…
(Part ΙΙ)