Therapy? + Wish Upon A Star @ Gagarin 205

Όσα χρόνια και να περάσουν, όσες μουσικές μόδες  έρθουν και αμέσως ξεχαστούν για ένα πράγμα μπορούμε να είμαστε σίγουροι: Πως οι Therapy? θα παραμείνουν για πάντα η τέλεια συναυλιακή μπάντα. Την Παρασκευή το βράδυ ο Andy Cairns και η παρέα του μας  πήραν κυριολεκτικά στο δικό τους μουσικό ταξίδι για περίπου μιάμιση ώρα.

Και πως να μην συμβεί αυτό όταν το σύνθημα το έδωσαν από την πρώτη νότα της εμφάνισης τους. Μπαίνοντας φουριόζοι στην σκηνή του Gagarin 205 υπό τους ήχους του “Isolation” των Joy Division δεν άφησαν κανένα περιθώριο για παρερμηνείες. Ήρθαν για να περάσουν καλά, τόσο αυτοί, όσο και εμείς που τους παρακολουθούσουμε. Μπορεί το Gagarin να μην ήταν ούτε κατά διάνοια γεμάτο, αλλά όσοι βρεθήκαμε εκεί ( τετρακόσια άτομα πάνω κάτω) το ευχαριστηθήκαμε και με το παραπάνω. Αυτό ήταν αποτυπωμένο στα χαρούμενα πρόσωπα των θεατών που άκουγαν το ένα classic μετά το άλλο. “Stories”, “Misery”, “Infernal Love”, “Die Laughing”, “Epilepsy”, “Knives”, “Living in the Shadow  of the Terrible Thing” και “Teeth Grinder”.

Και ο Andy, αλλά  και ο Michael στην κιθάρα δεν σταμάτησαν να μας ευχαριστούν για την παρουσία μας και πραγματικά το εννοούσαν. Άψογα επικοινωνιακοί κατάφεραν να μας ξεσηκώσουν όλους, είτε αφιερώνοντας κομμάτια στον Cobain και τον Phil Lynott, είτε ζητώντας μας να τραγουδάμε στα refrain των τραγουδιών. Αξιοσημείωτη και η εκτέλεση του “Diane” των Ηusker Du, σε ροκ πλαίσιο, ατμοσφαιρικό μεν, αλλά εντελώς διαφορετικό από τo δίσκο, μιας και έλειπαν τα έγχορδα. Το crowd surfing στις πρώτες σειρές δεν σταμάτησε λεπτό και όλοι ήταν συντονισμένοι στον ρυθμό του group.

Όταν ήρθε η ώρα του encore μας έδωσαν το τελειωτικό χτύπημα αφού φρόντισαν να παίξουν το “Screamager”, το “Nowhere” και κατάφεραν να κάνουν ένα Gagarin να χοροπηδάει και να φωνάζει πως “James Joyce is Fucking My Sister”, ερμηνεύοντας και μια στροφή από το “I wanna be your Dog”.  Ένα απολαυστικότατο  live συνολικά με ευχάριστη έκπληξη την εκτέλεση αρκετών κομματιών από τους δυο κατά τεκμήριο κορυφαίους δίσκους τους (Troublegum και Infernal Love). Μακάρι να μας ξανάρθουν σύντομα για άλλη μια μουσική “θεραπεία”.

Την συναυλία άνοιξε μια Ελληνική μπάντα, οι Wish Upon a Star, που στηριζόμενοι στον ενθουσιασμό τους και την χαρά που τους δόθηκε η ευκαιρία για μια τέτοια εμφάνιση, απέδωσαν πειστικά τις συνθέσεις τους που έφερναν στο νου Αμερικάνικο punk των αρχών της δεκαετίας του ’90 και συγκροτήματα όπως οι Taking Back Sunday, Aiden και Audition, με το κομμάτι τους “Reaching the Shore” να ξεχωρίζει.
Φωτογραφίες: Βαγγέλης Πατσιαλός