Boards Of Canada – Tomorrow’s Harvest

Boards Of Canada συνέχεια στο mixtape, μετά την αναδρομή στο Music Has The Right To Children που τους εδραίωσε καλλιτεχνικά, καταφθάνει και η κριτική του νεοφερμένου τους άλμπουμ Tomorrow’s Harvest. Κι οι συζητήσεις που πυροδοτήθηκαν ήδη γύρω από αυτό, έχουν τελικά σαφή λόγο ύπαρξης.

Από τις πρώτες κιόλας ώρες(!) που το Tomorrow’s Harvest ήρθε στο φως, οι διαδικτυακοί μουσικοί χώροι φούσκωσαν από σχόλια και συζητήσεις επί συζητήσεων για το ποιόν του άλμπουμ. Απλοί μουσικόφιλοι και γραφιάδες, συρρέουν ώστε να εκφέρουν και να μεταφέρουν γνώμη στις πιξελωτές οθόνες των υπολογιστών και των κάθε λογιών ψηφιακών συσκευών. Κι αν πρέπει να ταχθώ υπέρ κάποιων, θα συμφωνήσω με εκείνους που υποστηρίζουν πως το τελευταίο πόνημα των Boards Of Canada συνιστά την περισσότερο λιτή και συγχρόνως τη λιγότερο ρηξικέλευθη πρόταση αυτών. Σε κάθε περίπτωση, εντούτοις, αποτελεί ένα ακόμα εξαιρετικά ατμοσφαιρικό δείγμα της τεχνοτροπίας τους, ενέχοντας παράλληλα την καλαισθησία, την ουσία και το βάθος που μας έχουν συνηθίσει.

To σκοτσέζικο ντουέτο τοποθετεί ένα θόλο, αγχωτικό και αγωνιώδες περίγραμμα στα οργανικά μέρη του πέμπτου πλήρης διάρκειας δίσκου του. Δημιουργεί τρόπον τινά μια αλληλουχία μυστηριωδών ηλεκτρονικών ηχοτοπίων, τα οποία θαρρείς πως μοιράζονται κοινές θέσεις τόσο με τις θριλερικές επενδύσεις κινηματογραφικών παραγωγών από τους John Carpenter, Alan Howarth και Fabio Frizzi, όσο και με τις ζοφερές σκιαγραφήσεις επιστημονικής φαντασίας του Βαγγέλη Παπαθανασίου στα Blade Runner και Spiral. Για να σχηματίσετε αποδοτικότερα την εικόνα, ανακαλέστε τις διαστημικές ambient αναπτύξεις των Tangerine Dream, τις φουτουριστικές βινιέτες στο Oxygene του Jean Michelle Jarre, καθώς και την αφαιρετική φιλοσοφία περί ήχων που αποτύπωσε ο David Toop στο καθηλωτικό του βιβλίο Ocean Of Sound. Όσο για το παρελθόν των BoC, παρατηρούμε πως υπάρχει αραιά εδώ, μα όχι σε επίπεδο αναπαραγωγής κάποιας δοκιμασμένης συνθετικής οδού. Κι εκείνη η IDM στάμπα που τόσο ξεφτίζει με τα χρόνια, εσχάτως δεν εντοπίζεται στις βλέψεις τους.

Τα αδέρφια Sandison ακούγονται συνοφρυωμένα στις καινούργιες τους δημιουργίες, κοιτούν κατάματα τη μελαγχολία και δεν ξεκολλούν στιγμή το βλέμμα από πάνω της. Για 17 κομμάτια, τέσσερις πλευρές βινυλίου και 62 ολόκληρα λεπτά, απομακρύνονται από την ανάγκη τους για την γλυκύτητα και την ανεμελιά των παιδικών τους χρόνων, που τόσο τους έθελγε στην έως τώρα πορεία τους. Προτιμώντας αποκλειστικά τη ρεαλιστική χροιά της ενήλικης ζωής και τους συλλογισμούς που γεννά η σκληρή καθημερινότητα, προσεγγίζουν με μη λεκτικό τρόπο θέματα που στρέφονται γύρω από τις σύγχρονες κλιματικές αλλαγές, την αλόγιστη ανθρώπινη δραστηριότητα και την μετατόπιση στο κέντρο βάρους προτεραιοτήτων των δυτικών κοινωνιών. Το εξώφυλλο με τη θαμπή οπτικοποίηση ενός παρακμάζοντος Σαν Φρανσίσκο, αντανακλά γλαφυρά τα παραπάνω συμπεράσματα και εμποτίζει με δυστοπικές σκέψεις το άλμπουμ από την έναρξη αυτού (“Gemini”).

Αναλογικά και ψηφιακά synthesizers, sequencers, arpeggiators, drum machines, samplers και υπολογιστές επιστρατεύονται για να περατωθεί το εγχείρημα. Στρώματα μελωδιών χάνονται το ένα μέσα στο άλλο (“Jacquard Causeway”, “Come To Dust”), υποβόσκουσα ένταση αφικνείται δειλά στην επιφάνεια (“Reach For The Dead”, “Cold Earth”, “New Seeds”) και αποκαλύπτει έναν ορυμαγδό αλυσιδωτών αντιδράσεων μέσα σε ένα (ήδη) διαμορφωθέν σκηνικό. Ελλειπτικά μοτίβα και φειδωλά breakbeats (“Sick Times”, “Palace Posy”, “Nothing Is Real”) πετούν το μπαλάκι για την ερμηνεία τους στον ακροατή. Κυκλικά θέματα και σποραδικά ιντερλούδια, πότε εξυπηρετούν θαυμάσια τη συνοχή (“White Cyclosa”, “Telepath”, “Uritual”, “Collapse”, “Sundown”, “Serena Mertvykh”) και πότε λειτουργούν σαν στέρφες συμπληρώσεις (“Transimisiones Ferox”, “Split Your Infinities”).

Οι Boards Of Canada καταθέτουν στο Tomorrow’s Harvest μουσική για εκείνες τις ώρες που οι έμμονες ιδέες μοιάζουν κολλημένες στα γρανάζια του νου, το αύριο δεν επιφυλάσσει εκπλήξεις και το χθες φαίνεται δύσκολο να μεταβληθεί μελλοντικά. Και το πράττουν με εκφραστική ευθύτητα και ενδοσκοπική απλότητα που σε ρουφάνε μονομιάς.

Label: Warp Records
Track(s) For Your Mixtape: “Reach For The Dead”, “Jacquard Causeway”, “Cold Earth”, “Sick Times”, “New Seeds”

Διάβασε επίσης...

Listen Up: Oneohtrix Point Never – ‘Zebra’

Μετά το βίντεο για το 'Still Life' που είχαμε δει στα τέλη Ιούνιου και το 'Problem Areas' που έγινε διαθέσιμο προς ακρόαση μέσα στον Αύγουστο, ορίστε ακόμα ένα δείγμα από το νεο άλμπουμ R Plus Seven του αμερικάνου παραγωγού πειραματικής μουσικής Oneohtrix Point Never (Daniel Lopatin) που περιμένουμε πως και πως στα τέλη Σεπτέμβρη ...

Boards Of Canada – Tomorrow’s Harvest

Leave a Reply Cancel reply

LATEST TRACKS

Προσφατα Σχολια

Social Mixtape

Popular Posts